Choć błogosławieństwo może być częścią modlitwy to jednak często jest jakby inną jej odmianą. W wielu przypadkach błogosławiąc mówimy nie do Boga tylko do osoby błogosławionej, a mimo to siła błogosławieństwa potrafi być taka sama jak modlitwy.

W Starym Testamencie występuje słowo ברך – czytane barak lub berech.

Słowo to nie jest jednoznaczne i może być tłumaczone na: klękać, błogosławić, a nawet na kolano. Nas najbardziej interesuje użycie tego słowa w kontekście związanym z błogosławieniem, a błogosławić znaczy: życzyć dobrze, gratulować, pozdrawiać, uświęcać.

Grecki odpowiednik słowa błogosławić to εὐλογέω (eulogeo), czyli „dobre słowo” lub bliskoznaczne mακάριος (makarios), czyli „szczęście”. Oba słowa bywają w polskich przekładach Nowego Testamentu tłumaczone na błogosławieństwo.

To hebrajskie słowo występuje w kontekście:
- klękać
- błogosławić Boga
- błogosławić człowieka,
- błogosławić przedmiot,
- pozdrawiać,
- życzyć pomyślności,
- gratulować,
- wychwalać

Greckie słowa dodają skojarzenie z:
- dobrze mówić
- życzyć dobra
- być szczęśliwym,
- życzyć szczęścia,
- uszczęśliwiać itp.

Bóg błogosławi człowieka, a człowiek błogosławi Boga, człowieka lub rzecz. Nas najbardziej interesuje to hebrajskie słowo w kontekście błogosławienia. Przyjrzyjmy się przykładom jego użycia.

Rożne rodzaje błogosławieństwa

Bóg błogosławi zwierzęta:

Pobłogosławił je tymi słowami: 
- Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi.

Rodzaju 1:22

Bóg błogosławi ludzi:

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: 
- Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi.

Rodzaju 1:28

Bóg błogosławił dzień:

Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając.

Rodzaju 2:3

Człowiek błogosławi człowieka:

Przynieś dla mnie coś z polowania i przyrządź smaczną potrawę, abym zjadł i pobłogosławił cię wobec Pana przed śmiercią.

Rodzaju 27:7

Posłaniec Boży błogosławi człowieka:

Potem Jakub rzekł: 
– Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię? 
Ale on odpowiedział: 
– Czemu pytasz mnie o imię? – i pobłogosławił go na owym miejscu.

Rodzaju 32:30

Człowiek błogosławi człowieka, ale niektóre przekłady sugerują, że chodzi o przedmioty wykonane przez tych ludzi:

Gdy zaś ujrzał Mojżesz, że wszystko wykonali, jak nakazał Pan, udzielił im błogosławieństwa.

Wyjścia 39:43

Pomazaniec Jeszu błogosławi chleb:

A gdy oni jedli, Jeszu wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: 
– Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje.

Mateusza 26:26

Ludzie błogosławią Boga:

W czwartym zaś dniu zebrali się w Dolinie Beraka, tam bowiem błogosławili Pana, dlatego miejsce to nazwali Doliną Beraka.

2 Kronik 20:26

Dolina Beraka, czyli dolina Błogosławienia, ale można też słowa te przetłumaczyć na dolina Uwielbienia, gdyż błogosławienie Boga to inaczej Jego uwielbienie.

Błogosławieństwo jest przeciwieństwem przeklinania lub złorzeczenia.

Błogosławieństwo to mówienie o kimś lub o czymś dobrze ale z pragnieniem, by coś wyszło na dobre, czyli jest to życzenie dobra. Można też powiedzieć, że jest to sprowadzanie dobra za pomocą życzliwego słowa. Każde szczere życzenie pomyślności jest błogosławieniem, z tym, że wyjałowionym z Boga. Życzenie pomyślności bez Boga przypomina magiczne zaklęcie, bo niby co miałoby sprawić, że słowa te faktycznie się spełnią?

Dlatego składając komuś życzenia rób to w imieniu Boga lub Pana naszego Jeszu, a wówczas błogosławieństwo ma moc modlitwy.

Krzysztof Król